معاون عمرانی استاندار: افزایش مسکن در استان ‌ها می بایست به گونه ای منطقی و مهندسی شده مدیریت و اجرا شود تا شاهد خالی شدن روستاها از سکنه نشویم

به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل استانداری اصفهان، معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری اصفهان در این جلسه گفت: پهنه بندی و دسته بندی اراضی بر اساس کاربری در ساخت مسکن ملی باید منطقی و در همه شهرستان ها به فراخور همان منطقه اجرا شود.

مهران زینلیان افزود: طرح توسعه مسکن ملی نباید به گونه ای باشد که مردم یک نقطه از محل زندگی خود مهاجرت کنند بلکه باید در هر شهر و روستایی متناسب با همان نقطه جغرافیایی توسعه پیدا کند.

معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری اصفهان تصریح کرد: پنج کارگروه ویژه جهت بررسی مسکن ملی در استان اصفهان مشخص شده است که باید تا یک ماه آینده تشکیل شوند و نتایج بررسی های خود را اعلام کنند.

وی با تاکید به اینکه توجه به مسکن از مطالبات دولت سیزدهم است، ادامه داد: متاسفانه برخی به زیر ساخت ها و ظرفیت های استانی توجه ندارند در حالی که شرایط هر استان با استان دیگر متفاوت است و باید مسئله آمایش سرزمین، ظرفیت های خانه های خالی و بافت فرسوده نیز در نظر گرفته شود.

زینلیان گفت: آمارها بیانگر این است که در زمان حاضر ظرفیت های نام برده بیش از نیازی است که برای مسکن احساس می شود که متولیان امر ساخت و ساز و  تولید مسکن باید آنها را نیز لحاظ کنند.

مشاور وزیر کشور نیز در این جلسه اظهار داشت: افزایش مسکن در استان‌ها باید منطقی باشد و به گونه‌ای اجرا شود که به خالی شدن روستاها از سکنه و توسعه شهرنشینی منجر نشود.

مشاور وزیر کشور در امور زمین و مسکن با اشاره به اینکه اصفهان شهر توسعه است و یک مدیریت پویا و جوان دانشگاهی دارد، افزود: ما اصفهان را به عنوان پایلوت مسکن به کشور معرفی می کنیم و انتظار داریم با هم فکری نخبگان این شهر الگوی ایرانی و اسلامی در بخش مسکن پیاده شود.

وی با اشاره به اینکه باید به سمت شهرهای هوشمند پیش برویم و از تکرار طرح های نادرست دوران های گذشته جلوگیری کنیم، تاکید کرد: دوران اشتباه استراتژیک و آزمون و خطای مسئولان در بخش مسکن گذشته است و باید اکنون به سمت آباد سازی خانه های روستایی برویم و بزرگترین افتخارمان مهاجرت معکوس از سمت شهرها به سوی روستاها باشد.

در این نشست تخصصی که با حضور مسئولان و متولیان مسکن استان اصفهان برگزار شد مسائلی مانند عدم همکاری برخی شهرداری ها در ارائه خدمات، نبودن پیوست فرهنگی، اجتماعی،آموزشی و بهداشتی، هزینه بر بودن زیر ساخت هایی همچون آب و برق، مهاجرت از سایر استان ها به اصفهان و مالکیت مسکن ملی در اصفهان، سیاستگذاری های نادرست در ساخت مسکن، مهاجرت بی رویه روستاییان به شهرها، توزیع نامناسب مسکن و عدم استقبال مردمی از برخی نقاط مسکن ملی مطرح شد.